เขื่อนชลประทานตูเจียงเอี้ยน

เขื่อนตูเจียงเอี้ยน Du Jiang Yan




ก่อนจะเข้าไปสู่อาณาบริเวณเขื่อนตูเจียงเอี้ยนต้องเดินหลายลี้ ผ่านสถานที่จัดแสดงเกี่ยวกับเขื่อน
แล้วจึงเดินทางมาถึงปากประตูสู่อาณาจักรของเขื่อน ดูยิ่งใหญ่มาก






หันหลังกลับไปมองหลังผ่านประตูสู่อาณาจักรจะเห็นภาพนี้ บริเวณศาลาที่เห็นเราต้องผ่าน คิดดูนะคะทางเดินวกไปวนมา เดินลง แล้วเดินขึ้นแล้วเดินลงเวียนไปมาแต่ก็คุ้มค่าค่ะ

คุณอ้อเพื่อนสมัยเรียนที่ไปด้วยกัน ยืนอยู่บนสะพานแขวนที่ทอดตัวข้ามไประหว่างแม่น้ำสายในและสายนอก น้ำไหลเชี่ยวกราก

แม่น้ำหมินเจียงไหลจากเทือกเขาหมินซานทางตอนเหนือ ในฤดูน้ำหลาก น้ำจะไหลเชี่ยวมาก พัดพาเอาตะกอนดินโคลนท่วมไร่นา บ้านเรือนของชาวบ้าน ดังนั้น พ่อลูกตระกูลหลี่ คือ หลี่ปิง Li Bing และ หลี่เอ้อหลาง Li Er Lang จึงได้สร้างเขื่อนโดยเจาะแยกภูเขาแบ่งสายน้ำเป็น 2 สาย นับเป็นเขื่อนแรกของโลกที่สร้างโดยฝีมือมนุษย์

จุดแบ่งแม่น้ำออกเป็น 2 สายเรียกว่า ปากปลา (หวี่จุ่ย) แม่น้ำสายแรกเรียกว่าแม่น้ำสายใน ส่งน้ำไปเลี้ยงพื้นที่เพาะปลูก แม่น้ำสายนอกมีการสร้างเขื่อนควบคุมปริมาณน้ำก่อนไหลสู่พื้นราบตอนล่าง

การคิดค้นวิธีเอาชนะธรรมชาติอันหฤโหดด้วยการสร้างเขื่อนกั้นน้ำและทำระบบชลประทานของตระกูลนี้เริ่มทำมาตั้งแต่ 256 ปีก่อนคริสตกาล สมัยยุคเลียดก๊กของจีนทำให้ประชาชนชาวจีนยกย่องโดยการสร้างศาล เอ้อหวางเมี่ยว Er Wang Miao หรือศาลสองเทพเจ้าเพื่อสักการะบูชา ที่สำคัญเขื่อนนี้ได้รับการบูรณะซ่อมแซมและยังคงใช้งานอยู่ทุกวันนี้

อุปกรณ์ที่ทำไว้สำหรับกั้นน้ำทำสันเขื่อนกักตะกอนดินทราย จัดแสดงให้ดูไว้เป็นตัวอย่าง

น้ำไหลเชี่ยวมาก ลมแรงทำให้สะพานแขวนแกว่ง นึกถึงบรรยากาศในสมัยโบราณแล้วเราต้องยอมรับว่า แต่ละยุคสมัย มีคนเก่ง คนดีที่ทุ่มเทกำลังกาย กำลังใจเพื่อพัฒนาประเทศ ขอบคุณทุกคนสำหรับสิ่งดีๆที่สร้างไว้ค่ะ เรามาช่วยกันสร้างสรรสิ่งดีงามทิ้งไว้ให้รุ่นต่อๆไปกันเถอะค่ะ